irişilməz

sif. Yetmək, çatmaq, mümkün olmayan; əlçatmaz. Mən ağ bir göyərçin olsaydım; Əngin, irişilməz üfüqlərdə yaşardım. H. C.. <Güllər> pianinosu arxasında . . irişilməz xəyallara dalaraq saatlarla çalırdı. İ. Ə.. Planetlər, uçulub dağılan o dəhşətli uzaqlıqlar daima mənə qədim bir əfsanə kimi gözəl və irişilməz görünürdü. Ə. M..